China 2013

1 Aug:

Aangekomen in Shanghai ging ik door de makkelijker dan verwachte douane; nee, vandaag kwam de stress ergens anders vandaan; geld. Ten eerste werd Maestro niet geaccepteerd op het Pudong vliegveld, waardoor ik noodgedwongen mijn creditcard moest gebruiken.

Na een taxi te hebben genomen wat na afloop veel duurder was vergeleken met de metro of trein (omdat het nog nieuws was voor mij)moest ik eerst wachten tot 12 uur voordat ik kon inchecken. Toen maar meteen de Bund opgezocht met de welbekende Pearl Tower en de opkomende meer dan 1000 meter gebouw.

Het was zo snikheet dat ik uitdroogde en mijn ogen begonnen te prikkelen. Toen ik bij People’s Square Youth International erin kon viel het mij op dat de hostel lelijk van buiten is, maar binnen mooier.

Na mijn spullen met minder prioriteit en nogal veel aan mijn hoofd te hebben achter gelaten met een kluis erbij en sloten van thuis werd ik bevriend met mijn eerste medebewoner; Tiim, een Koreaan die van plan was om naar Zuid Korea te gaan via een cruiseschip vanaf hier. “Hey das leuk, ik ga ook naar Korea!” Zei ik, zonder te vermelden om welke Korea het ging.

Shanghai begon toen pas echt ontdekt te worden door mij. Ik liep met de enige gedachte om de twee bekendste tempels te gaan bezoeken op weg, maar eerst was er geld nodig. Niet alleen voor de nodige zaken, maar ook omdat mijn e-card voor mijn kamer meteen na aankomst verdwenen was, kosten waren 30 Yuan.

Dus ik naar de Bank of China. Wat gebeurd er daar vervolgens godverdomme, wordt hij niet geaccepteerd, weigert hij withdrawals EN is mijn pincode onjuist! Na veel gedoe en geprobeer via de hulp van bankmedewerkers werd mij verteld om naar huis te bellen, ABN Amro dus.

Wat bleek? Sinds een aantal weken hebben ze een wereldprofiel aangemaakt voor Maestro pinpassen die alleen in het buitenland werken als ze dat profiel hebben toegewezen, wat de mijne nog niet had. Lekker dan, nog meer onverwachte stress.

Na DAT geregeld was begon ik erg trek te krijgen, maar eerst moest ik zeker wel een half uur stil staan vanwege hevige buien en zelfs storm hier in Shanghai, ZUCHT. Als een gek liep ik op een gegeven moment met mijn Samsonite tas boven mijn hoofd en spotte ik de Mc Chinese. Dat gaat er goed in als eerste lunch van de maand, maar niet voordat ik eerst op mijn reet viel met mijn inmiddels gladde sandalen aan.

Heerlijk overvol verder de ontelbare hoge wolkenkrabbers en Chinese lui koekeloeren en hier en daar snapshotten. De Xinzang road waarop ik zat leek wel oneindig door te gaan, en ik kon ook al de tempels dankzij het slechte weer niet vinden.

Met kalmte doorzocht ik de Shanghai map van mijn reisgids, totdat opeens een vriendelijke French dude mij een uitgebreidere map van de stad overgaf. Alsnog kon ik de Xinzang road niet vinden, waardoor ik besloot een U-turn te maken en mezelf beloofde om morgen echt al mijn doelen hier te behalen.

In de avond ontmoette ik een Belgisch stel en hun vriend in het hostel en we vertelden onze verhalen en huidige status. Hun moesten ook nog Shanghai gaan ontdekken, das leuk!

We zijn in de avond naar een traditioneel hotpot restaurant gegaan, wat hier vergelijkbaar is met gourmetten. Na een korte uitgaansleven gingen we vroeg naar bed voor de eerste grote dag.

Maar niet voordat ik een ander Duits meisje aansprak in de hal met kamers. Haar naam was Remina en toen ik haar zag was het misschien wel de meest initiatieve stap die ik tot nu toe heb gezet met betrekking tot vrouwen!

Op dat moment was er enkel oogcontact en eigenlijk geen enkele gedachtes, nee, gewoon eropaf gegaan en initiatief getoond, wat een heerlijk gevoel was dat op zich al!

We besloten om morgenavond wat te gaan drinken en over onze verhalen te gaan praten.

2 Aug:

Na het ontbijt ging ik met de Belgen Pudong en de Bund beter verkennen. We zijn door een tunnel onderwater gegaan en we gingen naar de top van het hoogste gebouw van de Bund tot nu toe wat op een bieropener lijkt.

Het uitzicht was uiteraard indrukwekkend met al deze hoge gebouwen! Na afloop bij de lunch gingen we alweer opsplitsen omdat we verschillende plannen hadden.

Ik wou ten eerste mijn treinticket regelen, maar helaas is dit mij vandaag niet gelukt. Echt balen, want als ik het morgenochtend niet geregeld heb dan moet ik Guilin afzeggen of alle reserveringen opschuiven.

Chinese mensen vertelde mij dat ik het gewoon morgenochtend moest doen. Maar goed, ik bezocht toen de Nanjing Road met haar vele winkels en ik heb daar speciaal voor mijn moeder een kimono gekocht.

Verder zocht ik met flink wat zoekwerk naar de Shanghai Museum desondanks ik er verdomd bij zat. Omdat dat niet mijn topprioriteit was qua Chinese museums heb ik er maar foto’s van gemaakt samen met People’s Square.

In de namiddag nog even de Yu Yuan Garden bezocht en eigenlijk niet naar binnen geweest omdat het sluitingstijd was. Niet zo erg, want er waren genoeg mensen en mooie gebouwen eromheen te zien hier.

Na ontiegelijk veel te hebben rondgelopen liep ik een uur in cirkels rond omdat ik mijn hostel niet erin kon vinden. Zelfs een Amerikaanse dude met zijn Chinese laptop kon online niet een routebeschrijving vinden.

Toen er eindelijk een taxi voor mij stopte was ik nog net op tijd voor mijn date, maar ze kwam nooit meer opdagen op de afgesproken plek. Ook bij aankloppen van de deur deed Remina niet open. Erg jammer, het had wat kunnen worden.

Als laatste had ik nieuwe roommates erbij, waaronder Kroaten, Slowaken, Tsjechiërs en een Tunesiër, maar eerlijk gezegd vergat ik meteen al hun namen. Ik ga morgen toch waarschijnlijk door naar Guilin.

Na een Long Island Ice Tea en Black Russian te hebben opgeslokt vanwege de hitte ben ik vroeg naar bed gegaan voor de grote rit die eraan komt. Oh ja, ook nog verder gekletst met Tiim en een nieuwe Chinees die recensies schrijft voor niemand minder dan Lonely Planet door alle hostels in Shanghai te bezoeken.

Tiim is trouwens een Mongoliër die ook Chinees spreekt, niet een Koreaan, mijn fout. De andere gast kon goed Engels en beide waren fans van voetballen. Zo, en nu is er genoeg getypt!

3 Aug:

Een niet zo fijne dag omdat ik bij het treinstation alleen een ticket kon kopen naar Guilin waarbij ik 20 uur het staand moest uithouden. Kheb het maar gedaan omdat ik toch mijn planning wil nakomen. Toen ik had
ingepakt bij het hotel de subway genomen wat nu makkelijker gaat.

Na de aanschaf van de hele leuke nachtticket ging ik eerst ontbijten bij een Bruce Lee fastfood tent wat tegenviel. Om deze warme dag toch nog leuk te houden besloot ik om met de metro naar de Xujiahuikathedraal te gaan wat er aardig en opvallend uit zag hier in China.

Openingstijden waren weer niet gunstig, niet dat ik het erg vond omdat ik het intern wel kon voorstellen. Daarna ontdekte ik een redelijke winkelcentrum wat vol met One Piece merchandise was, leuk dat de Chinezen er ook gek op zijn!

Als laatste nog even snel naar het Shanghai Stadium gegaan voor wat shotjes voordat de lange rit zou gaan beginnen. Het goede nieuws van deze reis is dat ik met begrijpelijkheid van Chinezen op mijn ongereserveerde stoel kon blijven zitten de eerste 5 uur omdat het nieuw voor mij allemaal nog is.

Toen moest ik helaas nog 15 uur staan, maar na 3 uur kreeg ik een emmer aangereikt van een medereiziger zodat ik daarop kon zitten. Wel steeds opstaan elke halve minuut voor langskomende Chinezen. Een lange nacht zonder slaap en ik moest met lenzen blijven wachten om dat het te vol was om mijn grote tas eruit te halen voor mijn bril.

Die begonnen toen ook erg te prikkelen na een tijdje. Maar ik voelde mij nu wel als een echte backpacker sinds ik de enige buitenlander was in een bomvolle trein. Rokende en spugende Chinezen kan ik nog tolereren, maar ik ga NOOIT MEER naar een Chinees toilet op de trein.

Dan pis ik maar door het raam heen voor de andere opkomende ritten. Veel gedronken en amper gegeten vandaag. Ik kom als het goed is morgenochtend om 9 uur aan, wel meteen bij aankomst treinticket regelen, dat scheelt stress.

Maar eigenlijk eerst gewoon inchecken en mijn slaap inhalen, dan doe ik desnoods maar de rivier cruise en de rietfluit grot de dag erna. Nu nog even 7 uur volhouden…!

4 Aug:

Voor het eerst geslapen op een emmer in een bomvolle trein waarbij ik steeds weggeduwd werd, hoe is het mogelijk. Toen ik vroeg aan een man of we al bij Guilin waren kreeg ik een hele horde Chinezen om mij heen en toen ik zei dat ik moe was, kapot en honger had brachten ze allemaal eten en kwam toen Li aanlopen, een meisje die gewoon al mijn treinkaart tickets voor de toekomst in het Chinees even heeft opgeschreven, super, dat scheelt weer! En de mensen waren erg benieuwd naar mij en vonden mij aardig zonder dat ik dat van tevoren wist.

De meiden Li en Xionchunyi hadden nog wel verder geholpen met adressen opzoeken in de trein over Guilin. Merkwaardig, de avond daarvoor keek men wel naar mij maar werd ik niet aangesproken voor interesse of hulp, maar men bleek dit allebei wel te hebben.

Dus na een lange nacht toch nog de treinrit leuk afgerond. Aangekomen in Guilin na 20 uur reizen onderschatte ik hoe groot Guilin was. Nadat een chaffeur mij gewoon op het verkeerde pad stuurde, nam ik maar een taxi en kwam ik verloren aangelopen bij Ming Palace International Youth Hostel. Daar zag ik snel dat deze locatie een enorme verbetering was ten opzicht van de vorige.

Daar ontmoette ik Jane, 19 jaar oud Chinees meisje die begonnen was aan een universiteit en ook nog eens goed Engels kon, knap hoor. Toen ik settled in was besloot ik om maar eerst mijn treinticket naar Chengdu te gaan regelen.

De volgende stress moment kwam eraan, mijn Maestro pinpas was geblokkeerd vanwege dat gekut van een paar dagen geleden. Kon niet gedeblokkeerd worden, toen met zenuwen mijn vader gevraagd om te helpen en al mijn geld naar de creditcard te sturen die het nog wel deed.

Dat lukte gelukkig, anders was mijn reis nu compleet verpest, ik was enorm opgelucht. Na veel informatie te hebben gekregen door de receptie en haar zeer behulpzame, vriendelijke en lieve medewerkers ging ik weer terug naar het station, deze keer met de bus.

Ook de bus net als de subway zijn enorme backpack opties vergeleken met taxi’s. De Chengdu ticket heb ik ook al binnen, maar helaas zijn hard sleepers of zelfs seats nog steeds niet beschikbaar. Goed geregeld alvast, toen maar eens een avondwandeling gedaan over de hoofdweg.

Ik kwam veel winkels en co. tegen inclusief een grote department store en een redelijke arcade hall. Maar ook 2 mooie pagoda’s verlicht in het donker gezien. Toen ik een groot rondje had gelopen net als in Shanghai had ik snel gegeten terwijl ik nog een tour boekte bij de Ming meiden.

Ze zijn echt behulpzaam, vriendelijk en mooi! Deze hostel is zeker aan te raden wat betreft vele dingen en ik ben lang niet de enige, vele buitenlanders zoals Israel, Azerbeidzjan, Angola en zelfs Noord Korea waren mij al voor gegaan. Zowel guestbooks als muren zitten vol met waardering.

Nu even lekker gaan slapen in een heerlijk groot bed.

5 Aug:

Mijn mede backpackers bij Ming waren een oudere Duits stel die de Transsiberië Express en 5 weken China al achter de rug hadden en nu vanaf Nanning een fiets zouden nemen naar Vietnam. Daarnaast waren er ook nog een broer en zus(Jane, nickname is Ja of Je uitgesproken, 19 jaar) die bezig was met de voorbereiding op een universiteit.

Beide komen uit Huanzhou, en beide groepen zouden vandaag vertrekken terwijl ik een tour boekte voor de Lijiang River Cruise grotendeels en daarna Yangshuo zou gaan bezoeken.

Op de Lijiang samen met Italianen genoten van het karstgebergte, toen besloten om de highlights tour van Yangshuo te doen omdat ik er maar 1 middag ben.

We gingen naar de countyside of platteland waar we eerst Yulong Village bezochten wat er kansloos uitzag, daarna keken we naar de Dragon Head Hill en toen echt van Yangshuo genoten door op een water buffalo te hebben gezeten en gevoerd en van de natuur, mensen en dieren genoten in deze warme zomerdag.

Ook nog verder met de Italianen gesproken tijdens de tour en 1 van hen genaamd Sandra was jaloers dat ik naar Chengdu ging. Ze zei dat vandaag de mooiste ervaring was van haar vakantie vanwege de natuur. Ik was ook onder de indruk, wat was het warm!

Ook gezien hoe een lokale visser een vogel gebruikte om mee te vissen. Nu met de bus terug naar Guilin, ik had gevraagd of ze mij wouden afzetten bij de Elephant Trunk Hill zodat ik nog een avondwandeling langs de Lijiang kon doen.

Na de hill en pagodas van dichterbij te hebben gezien genoot ik nog van watermeloensap, Chinese lilliputters, lokale bier en een vismassage voordat ik ging slapen.

6 Aug:

In deze ochtend bezocht ik alleen nog een waanzinnig mooie rietfluitgrot en verder niets. De rietfluit grot was bijzonder en nog beter in het echt dan op de fotos!

Op de terugweg uitgestapt van de bus heb ik nog 1x langs de Lijiang nu in de middag gelopen, en na het inpakken en uitchecken bedankte ik ze, nam ik afscheid en begon ik mij voor te bereiden op mijn langste rit ooit, staand in China(25 uur).

Naast mijn plek zat Zheng Zhen Xing, een Chinese jongen die mij graag verder hielp in Chengdu met zowel de volgende treinticket als de subway naar het centrum toe. Na veel gelul vloog de tijd en men ging avondeten.
Ik kreeg noodles aangeboden van anderen en daarna werd mij getoond hoe het voorbereidt wordt, eigenlijk echt simpel zolang je het een keer hebt gezien. Wel maakte ik een brandwond op mijn bovenbeen dankzij het hete water wat nodig is voor de noodles.

Merk ook weer dat willekeurige Chinezen met elkaar gewoon de hele rit gesprekken blijven voeren, dat is leuk en laat sowiezo ook de tijd vliegen. Op de 1 of andere manier heb ik deze rit overleefd, en ik zal deze persoonlijke recordgehalte nooit vergeten.

7 Aug:

Uiteindelijk 25,5 uur over gedaan, mijn langste rit ergens heen tot nu toe, maar deze rit was wel aangenamer dan de vorige. Met Zheng Zhen Xing of ZZX kort weer veel gesproken en naast noodles ook nog rice cakes en bepaalde soort worst op. Plus kreeg ik behandeling voor mijn brandwond.

Dat ik in al die tijd niet naar de WC moest zegt wel wat. Ook boeit Chinezen het geen flikker qua roken wat niet op de trein mag, ze doen het overal. ZZX besloot om mij te helpen bij aankomst in Chengdu en mij een kleine tour te geven voordat ik ging inchecken bij Mr.Panda International Youth Hostel.

Hij studeert science and technology bij Sichuan universiteit. We aten nog lunch voordat hij wegging en toen ik bijna bij Mr.Panda International Youth Hostel was begon het weer keihard te regenen, net als in Shanghai maar nu nog langer.

Toen maar mijn regenpak aangedaan voor het eerst maar weer kon ik het hostel niet vinden, toen maar een korte scooter rit genomen in de regen en nat aangekomen. Als je er eenmaal bent weet je wel hoe je moet navigeren met city maps.

Aangekomen sprak ik in mijn kamer 3 Nederlanders genaamd Thijs, Bernard en Jaap. Ze hadden hiervoor marktonderzoek gedaan naar bedrijven in China en interviews via tolks met hun gehouden voor hun eigen bedrijf, of was het een studie?

Anyway ook maar de laundry laten doen, moest wel eerst naar coat hangers vragen want die waren allemaal bezet. Geld opgenomen en gevraagd naar tours bleken deze erg duur te zijn, gelukkig gingen mijn roommates ook naar de Reuzenpanda's morgen via de bus dus zal ik wel met hun meegaan.

8 Aug:

Met de Dutch boys Panda Research Breeding Center bezocht wat leuke foto’s opleverde. De interactie met de jongens was wel minder. In de middag wou ik naar Dafo Buddha in Leshan maar mij werd geadviseerd om dit morgenochtend te doen omdat het 2.5 uur heen en terug is.

Toen maar even gaan eten, de rest ging naar Jinli Ancient street. Onderweg kwam ik dezelfde Brit genaamd John van gisteren tegen die ik hielp met het regelen van een trainticket naar Xi’an toe. Hij verbleef 3 weken in China hiervoor en ging binnenkort nog een week naar de Fillipijnen om een vriend op te zoeken.

Tijdens lunch mijn route verder uitgestippeld. Waarschijnlijk ook zometeen Jinli street bezoeken in de avond omdat dat blijkbaar de moeite waard is. Ik at Tan Tan Mirc en bezocht de Tibetaanse religieuze straat binnenin Jinli, maar beiden vond ik teleurstellend dus toen ben ik maar terug gegaan. Wat wel leuk was, was People’s Park bezocht in de middag met de natuur en de theehuizen.

9 Aug:

Uitgecheckt en grote baggage achtergelaten omdat ik nog een hele dag had. Ik wou naar Dafo Buddha gaan maar die stomme trut Chinezen in Le Shan stuurde mij gewoon weer vrolijk terug naar Chengdu zonder het spektakel te hebben gezien. Ik vroeg nog is het deze bus? Ja knikte ze, degene in de bus hetzelfde verhaal.

Na deze ENORME TIJDVERLIES ging ik opnieuw naar Le Shan en deze keer met 100% duidelijkheid naar iedereen toe en lekker brutaal. Nu lukte het wel.

Het is niet makkelijk om alleen te backpacken en alles zelf te regelen. Nadat ik de immens grote boeddha had gezien bezocht ik verder maar het zuidwesten van Chengdu met al die parken waar ik ook nog chinese thee dronk, sichuan food probeerde en er een oor meester bij mijn oren kwam kijken.

Chengdu was waarschijnlijk wel de minst boeiende stad in mijn reis.

10 Aug:

10 uur geslapen op de trein naar Xi'an is mooi, maar het slechte nieuws is dat ik de volgende keer nog 11 uur moet staan naar Beijing. Leo Ching Ming was een Tibetaan bij Jano Backpackers in mijn kamer die iets aanstook wat helpt tegen vermoeidheid en het heeft bepaalde medische kruiden die niet alleen gezond zijn, maar blijkbaar ook boze geesten afweren. Wel vet eigenlijk.

Toen ik nogal erg verdwaald geraakt met het ontdekken van Xi'an zelf nam ik verslagen een taxi terug en beloofde ik mijzelf dat ik morgen de hoogtepunten zal vinden, zien en ervaren.

11 Aug:

Na te hebben gedoucht, ontbeten, ingepakken en uitgecheckt had ik nog een volledige dag hier over. Met de bus toen naar het treinstation teruggegaan, en toen ik meteen de belltower zag na de eerste halte besefte ik dat ik helemaal verkeerd liep gisteravond, dat ik in spiegelbeeld rondom de stadsmuren keek en dat ik gisteren bij de east gate eruit liep in plaats van de west gate, tjonge jonge!

En de hostel zat net binnenin naast de south gate er niet er buiten. Maar goed, ik nam de bus naar het bekende Terracotta Leger wat trouwens een enorme wachtrij had. Aangekomen kwam Jessica op mij af, een Canadese meid die er aziatisch uitzag. Ze vroeg mij waar ik vandaan kwam en daarna ontmoette ik ook haar metgezellen miss Pangzhe en meneer Wong. We besloten om samen deze exhibitie te gaan doen.

Het leger was zeker de moeite waard alhoewel het wel enorm druk en heet was. Mooie foto's gemaakt en Jessica kon al goed Chinees maar was het ook nog aan het leren. Kreeg van Pangzhe een korte Mandarijnse les zoals Qin Len Djong(zoals ik het hoorde) betekend mausoleum in het Chinees.

Na afloop mocht ik met de prive bus van meneer Wong en de meiden mee. Toch wel vet om met een privetour te hitchhiken, want niet alleen kreeg ik een gratis rit en gratis informatie bij het leger, ik kreeg nog meer rondleiding rondom Xi'an zelf en ik hoefde zelfs helemaal niets te betalen voor het prijzige avondmaaltijd. "Welcome to China", zeiden ze tegen mij, wat een ontzettend aardige mensen waren dat.

Nadat ik blijkbaar de grootste watershow van Azië had gezien volgens meneer Wong namen we afscheid van elkaar.

12 Aug:

Ik ben deze staande sessies helemaal zat. Kan ik dan wel de snelle Bullet trein reserveren voor de 27ste van Beijing naar Shanghai? Eerst maar goed bijkomen met eten, drinken en dan de nodige zaken hier in Beijing doen ter voorbereiding op de DPRK.

Na een akelige nachttrein met veel te veel Chinezen druk om mij heen had ik echt dorst gekregen, dus toen maar meteen een grote fles ijsthee in Peking gekocht.

Het is zo komisch, maar ik kan nooit het hostel vinden nadat ik ben aangekomen in een nieuwe stad. Weer verslagen nam ik de kortste taxirit ooit, checkte ik snel in bij Dragon King Hostel en ging ik razendsnel naar de pre-tour meeting bij het Haedangwha restaurant wat ik GELUKKIG met SUCCES had gevonden, en ook nog op tijd.

Daar werd de tour voorgesteld aan ons en ontmoette ik vele nieuwe mensen, zoals James de Australische gids van het JTS reisbureau, Uwe mijn Duitse roommate en overigens de beste en meest krankzinnige roommate die ik tot nu toe gehad heb, en vele anderen.

Met een Ier genaamd Marc van ongeveer mijn leeftijd begonnen we bij deze meeting meteen te praten over Noord Korea en haar politiek, maar ook gewoon over politiek in het algemeen door de wereld. Hij is een creatieve engineer die microchips voor fabrieken ontwerpt.

Na de pre-tour meeting met heerlijk onbekend eten, een spektakel show met een Noord Koreaans band praatte ik na afloop met Uwe, waarbij ik op dit moment er achter kwam dat deze oudere meneer mijn nieuwe partner zou worden.

Uwe is van middelmatige leeftijd en was voor deze tour ondertussen al 108 dagen aan het reizen door Azië waaronder Fillipijnen, Cambodja, Vietnam en China.

Met zijn Che Guevara pet heeft hij vervolgens door de hele tour vele saluts gekregen van Noord Koreaanse soldaten en dit was steeds lachwekkend voor mij om te zien, wat een gekke situatie! Maar in de realiteit hebben Noord Koreanen en Cubanen een ontzettend goede band omdat ze elkaar als kameraden zien.

Uwe zou mij Russisch leren, terwijl ik hem beter Engels zou leren, uiteindelijk heb ik hem steeds maar geholpen met communicaties met anderen in plaats van hij mij een toffe nieuwe taal zou geven, maar ach ja, dat komt vast nog wel.

Daarna nog snel naar Beijing Station Zuid gegaan om te checken of ik al een Bullet ticket kon regelen. Maar toen kwam ik erachter dat ik naar de verkeerde zuid station was gegaan die ook nog eens gesloten bleek te zijn, lekker dan!

Dan maar niet Speedy Gonzalez. Dan maar nog 1x staan like a boss! En nu mijzelf nog snel voorbereiden op dit ander stukje van mijn vakantie terwijl ik mijn vrouwelijke Franse roommate bij het hostel jaloers maakte.

27 Aug(Post DPRK):

Beijing is een grote stad met vele bijzondere attracties, maar het is ook een gore hoofdstad met ontzettend veel smog waarbij ik op mijn eerste dag terug amper de zon kon spoten in de lucht.

Omdat Leo Hostel alleen tours aanbood naar de muur overdag probeerde ik pro-actief te zijn met betrekking naar de volgende dag toe door alvast de Tian men Square te vinden en ontdekken net zoals de entree naar de Verboden Stad.

Lokale Chinezen met goede Engels benaderde mij, maar helaas eindigde ze allemaal met een voorstel om wat te gaan drinken, wat naar oplichterij ruikt zoals ik van te voren al voorbereid op was.

Nadat ik ook de Tempel van de Hemel had gevonden ging ik terug naar Leo en was ik onder de indruk van het leuke sfeertje in het café, maar ook van het grote aanbod aan internationale maaltijden.

Vele jonge backpackers en jonge stellen waren aanwezig hier, en ze waren allemaal druk bezig met van alles. Dat is okee, want ik heb al genoeg nieuwe vrienden gemaakt!

28 Aug:

De Grote Muur van China gaat gebeuren! Ik zal een "geheim" deel van Badalung bezoeken samen met een Engelse, een Canadees en een Israëliër, en toen wij arriveerde waren wij de enige op dit gedeelte te bekennen. Dit is een erg oud gedeelte wat nog niet gerenoveerd is.

De Israëliër was Moran, een Jood die ik de komende dagen als goeie reisgenoot bij me zou hebben. Hij vertelde mij onder andere over zijn backpacking reis door Zuid-Amerika, zijn vriendin in Shanghai en zijn militaire ervaring in Israel en Libanon, waar hij iemand had gedood en een nog veel enger verhaal te vertellen had over de misselijkmakende geur van lijken.

Naast onze huidige reis door de hoofdstad Peking spraken we ook over de conflicten in het Midden Oosten, de zeven oude en nieuwe wereldwonderen, andere toekomstige trips en ook een beetje over de DPRK.

In ieder geval was de muur bijzonder om te ervaren, niet alleen vanwege het uiterlijk maar ook omdat er veel geklommen werd waarbij we zelfs een stuk illegaal verder zijn gegaan. En de zon begon langzaam op te trekken om het mist te laten verdwijnen.

Moran is ook een teken leraar in Tel Aviv en hij vertelde over de principes van tekenen, bijvoorbeeld dat als je licht en schaduwen begrijpt, je alles kunt tekenen.

Nadat de tour afgelopen was gingen we met z'n allen meteen verder naar de Tempel van de Hemel, waar keizers vroeger hun opofferingen brachten voor goede doelen.

We hadden geen tijd om de rest rondom de hoofdtempel te zien omdat het langzamerhand begon te sluiten maar dat is okee, we zagen en ervaarde wel het hoogtepunt.

In de avond aten wij de beroemde Peking eend wat ontzettend duur was vergeleken met al het andere op mijn reis! Maar desondanks de prijs was de smaak goed en proefde luxe aan.

Het is grappig, maar vorige avond ontmoette ik 4 van de 20 Utrechtse studenten die toevallig ook naar Noord Korea gegaan waren(waarover ik overigens eerder over hoorde in de krant) in mijn kamer bij Leo Hostel.

Boven mij zat een Spanjaard van Barcelona en rechts van mij een Frans stel Philippe en Michella die de Transsiberië Express achter de rug hadden.

29 Aug:

Het weer was veel beter vandaag, lekker heet en zonnig! Alleen Moran was nog over, de andere twee vlogen alweer naar huis. Weer een lange dag vandaag, eerst bezochten we het mausoleum van Mao Zedong.

Dat bleek erg hetzelfde te zijn als met Kim Il-sung en Kim Jong-il, maar vele malen minder extreem. Mao zijn gezicht zag er normaal uit voor mij ondanks de verhalen die ik hoorde dat hij te vettig of nep eruit zag, maar nee hoor.

Nadat ik opnieuw de Tian men Square opging benaderde we de Verboden Stad en gingen vervolgens daarin. Het was indrukwekkend om te zien, maar het was ontzettend druk, en na een tijdje werd het eentonig om al die gebouwen te zien.

Naderhand gingen we naar het Zomer Paleis van de keizers via de metro, wat de laatste grote en algemene attractie van Beijing zou zijn. Op dit moment begon ik mijn grote reis zat te zijn en keek ik echt uit op mijn terugkomst naar Nederland.

Na het paleis at ik een Falafel maaltijd met Moran en twee nieuwe Israëliërs genaamd Yakir en Lior waren er ook bij gekomen inmiddels via toeval.

Nadat ik de avondmarkt op de Wanfujing straat gevonden had at ik een vliegend reptiel voor het eerst op wat uitdagend om te eten was want ik moest hard doorbijten nadat het gefrituurd was!

Na een biersessie met de Israëliërs nam ik afscheid van Yakir en Lior en deelde ik mijn China foto's met Moran.

30 Aug:

Op naar het militaire museum, het laatste wat ik echt wou zien in deze vakantie. Het was de moeite waard om te zien want er was van alles te zien, van tanks tot jets en cruisers. Helaas was het hoofdgebouw afgesloten voor renovaties.

Afscheid te hebben genomen van Moran ging ik als bonus in de middag naar de Beijing Zoo toe, wat veel te groot was en veel te veel verschillende dieren tentoongesteld had. En, mijn Samsung Galaxy S4 was hier helaas gevallen waardoor er een grote lelijke barst op het scherm verscheen. Gelukkig deed hij het verder nog wel!

Als allerlaatste attractie ben ik naar het nationale museum van China gegaan, wat de grootste museum is van de wereld, met meer dan een miljoen exemplaren tentoongesteld waaronder velen die ontiegelijk waardevol en zeldzaam zijn.

Ik had alleen tijd om het Ancient China gedeelte te zien omdat ik de laatste toerist was die naar binnen mocht. Desondanks was dit zeker interessant, maar ik wou dat ik veel meer kon zien hier.

31 Aug:

Het eind van de reis nadert. UItgecheckt en met de Bullet trein terug naar Shanghai gegaan. Net als gisteravond gewoon rustig relaxen vandaag, wel nog even naar de Bund geweest om meer fotos met de tripod te maken.

Ingecheckt bij Captain Hostel heb ik vervolgens niets meer gedaan. In de avond toch nog geprobeerd om op Chinese meiden af te stappen in bars maar geen succes. Vanaf Jingan Temple station als allerlaatste belevenis de hele Nanjing Road teruggelopen oostwaarts en s'avonds is het megadruk en gewoon een gekkenhuis.

Ik werd gebombardeerd met massage en seks verzoeken maar zei vriendelijk dat het geld op was. Overigens werd mij verteld door meerderen dat ik een babyface heb. :O

1 Sep:

Uitgecheckt en na wat verwarring op de metro met betrekking tot overstappen naar SH Pudong Airport was ik nog net op tijd tijdens de final call om mijn vliegtuig naar Parijs te betreden.

China en Noord Korea zijn gedaan. Wat een krankzinnige reis, en dat ook helemaal alleen gedaan zonder Chinees of Koreaans te kunnen. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb, en trots op mijzelf. Ben echt wezen backpacken!